Καλή Χρονιά, από τον Κούνελο και την παλιοπαρέα

Ό,τι λέει ο τίτλος και η εικόνα.  Μια "παλιοπαρέα" στην οποία συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ο Νίτσε και ο Μικρός Πρίγκιπας, ο Πόε και η Μπίλυ Χόλιντεϊ, ο Εμπειρίκος και ο Woody απ' το Toy Story, ο Σαίξπηρ και ο Τομ Γουέιτς.

Γιατί όλα γίνονται, κύριοι - (και σαν πέσεις στη φωλιά του κούνελου θα το διαπιστώσεις).

Καλή χρονιά σε όλους! Υγεία, αγάπη, φαντασία, δημιουργικό πνεύμα και κάποια υγιή διάθεση ανατροπής – χρειάζεται.

Η νέα χρονιά απλώνεται, σα λευκός πίνακας, μπροστά μας – εκεί είναι τα χρώματα, εκεί είναι η παλέτα. Ας ζωγραφίσουμε λοιπόν.

Aκολουθεί μια ιστορία, γραμμένη παραμονή Πρωτοχρονιάς.

***

Συναντά ο Γέρο-Χρόνος το Μωρό-Χρόνο. Ρυτιδιασμένος αυτός και σκονισμένος, ίσα που μπορεί και περπατά με τη μαγκούρα του. Το μωρό με τη σειρά του είναι γελαστό και τα μάτια του λάμπουν. "Ήρθες λοιπόν να μου παραδώσεις τη σκυτάλη! Καιρός ήταν!", λέει το μωρό.

Ο Γέρο-Χρόνος κάθεται, με εμφανή τα σημάδια της κόπωσης. "Όχι ακόμα μικρέ... μου μένουν ακόμα λίγες ώρες... Και θα μάθεις, σαν μεγαλώσεις, πως κάθε ώρα είναι σημαντική".

Το μωρό γελάει και λέει: "Καλά, άσε τις σοφίες. Δε βλέπεις πως ο κόσμος βιάζεται ν' ακούσει εμένα, σαν γεννιέμαι; Να με ακούσει να σκορπώ το γέλιο μου; Αρκετά με τις διδαχές! Τι κατάλαβες, πες μου. Ορίστε, φεύγεις και τόσος κόσμος ούτε να σε δει ξανά δε θέλει. Γι' αυτό σου λέω... δώσε μου τη σκυτάλη και μη χρονοτριβείς".

Μα ο Γέρο-Χρόνος τρίβει τη γενειάδα του. "Υπάρχουν εκείνοι που δε θέλουν να με δουν, το ξέρω... Μα υπάρχουν κι άλλοι που θα με θυμούνται με εκτίμηση, για τα (όποια) καλά τους έφερα... Θέλω να σε δω και σένα, σ' έναν χρόνο τι θα λες!"

Το μωρό τον κοιτάζει με προσοχή.

Ο Γέρος συνεχίζει: "Μεταξύ μας... Κακώς τα φορτώνουν όλα πάνω μου. Τα καλά και τα κακά. Εγώ δεν είμαι παρά ένας αχθοφόρος - ένας κουβαλητής. Δεν καθορίζω τι θα γίνει... Δεν είμαι εγώ αυτός που επιλέγω..."

Το μωρό χαμογελά. "Καταλαβαίνω τι λες. Σε ευχαριστώ". 

Και δίνουνε τα χέρια.