Άμπρα Κατάμπρα: Τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων

To σημερινό μας αφιέρωμα διαφέρει από τα άλλα. Δε θα ιχνηλατήσουμε την ιστορία των τεχνών, ούτε θα μιλήσουμε για συγγραφείς ή ταινίες. Δε θα καταπιαστούμε με ζητήματα κοινωνικά, ούτε θα πιάσουμε τη φιλοσοφία. Το σημερινό κείμενο δεν απευθύνεται σε όλους. Πρόκειται για μια ανάρτηση αμιγώς νοσταλγικού χαρακτήρα, η οποία θα ταξιδέψει ορισμένους από εμάς στα χρόνια της πρώιμης παιδικής μας ηλικίας και σε ένα από τα αναγνώσματα με τα οποία την έχουμε συνδέσει. Ο λόγος για τη φοβερή εκείνη σειρά παραμυθιών που μας παρέσερνε σε κόσμους μαγικούς με μία μόνο φράση της: «Άμπρα Κατάμπρα».

Βρίσκονται ακόμα εκεί, σε ένα σκονισμένο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Τα περισσότερα από τα 26 τεύχη του εικονογραφημένου περιοδικού. Στα περισσότερα τεύχη λείπει το εξώφυλλο, ενώ οι εσωτερικές σελίδες έχουν φθορές και σκισίματα – ως και πρώιμες απόπειρες ζωγραφικής, ή σωστότερα, μουτζούρες. Τα παίρνω από το ράφι, γυρίζω τα φύλλα και οι γνώριμες εικόνες κατακλύζουν για άλλη μια φορά τη μνήμη μου. Ω, ναι, θυμάμαι αυτήν την ιστορία… και εκείνη, πόσο με είχε καθηλώσει. Κάποιες ιστορίες μου άρεσαν περισσότερο συγκριτικά με άλλες… Ορισμένες είχα φτάσει να τις αφηγούμαι στα νήπια, που ήμασταν μαζί στην τάξη, ξεχνώντας συνήθως τα περισσότερα, μπερδεύοντας συχνά τα λόγια, παραλείποντας ουσιώδεις λεπτομέρειες, μα κρατώντας την ουσία… τον ενθουσιασμό που μου μετέδιδαν.

Νήπιο, ναι. Για τόσο παλιά μιλάμε. Πριν ακόμα μάθω να διαβάζω. Μα οι ιστορίες συνοδεύονταν από κασέτες – κάθε τεύχος είχε τη δική του. Ήταν οι αφηγήσεις στις χαρακτηριστικές εκείνες κίτρινες κασέτες που είχαν καρφωθεί στη φαντασία μου. Οι φωνές των ηθοποιών και οι μελωδίες που τις συνόδευαν. 

Θυμάμαι να ξενυχτάμε, παρέα με την αδερφή μου, κι ενώ τα φώτα στο δωμάτιο ήταν σβηστά, ακούγοντας τις κασέτες μέχρι να μας πάρει ο ύπνος. Το κόκκινο φωτάκι από το αναμμένο κασετόφωνο αχνοφαινόταν στο σκοτάδι. Σαν τη φλόγα της φωτιάς που ξεθυμαίνει μες στο τζάκι – το χαρακτηριστικό εκείνο τζάκι που όλοι φέρουμε στη σκέψη μας, εκείνο που μας πάει αιώνες πίσω, ως τις αρχέγονες μας αναμνήσεις – πολύ πριν γεννηθούμε. Αυτό με τη γιαγιά. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 80 η γιαγιά και το τζάκι παραχώρησαν τη θέση τους στο κασετόφωνο και το περιοδικό… Αργότερα η κασέτα θα παρέδιδε τη σκυτάλη στο cd και σήμερα, πια, στα ψηφιακά μέσα. Μα η ουσία μένει ίδια. Η αφήγηση ήταν μαγική και οι ιστορίες διαχρονικές. Ο ύπνος που ακολουθούσε ήταν πάντοτε γλυκός. Και τα όνειρα ήταν όνειρα περιπέτειας και αναζήτησης, παιχνιδιού και μυστηρίου.

***

Θυμόμαστε τα «Άμπρα Κατάμπρα» όσοι ήμασταν παιδιά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80, όταν και κυκλοφόρησαν σε εβδομαδιαία τεύχη, το κάθε ένα συνοδευόμενο από τη δική του κασέτα. Παραμύθια από όλον τον κόσμο, άλλα κλασικά, άλλα μοντέρνα, κάποια σε μορφή κόμικς, άλλα φέροντας κλασική εικονογράφηση. Ορισμένα καταπιάνονταν με θέματα μυθολογίας, άλλα με λαϊκές ιστορίες. 

Όλες οι χώρες του κόσμου είχαν την τιμητική τους, όλες οι ήπειροι. Από την Ελλάδα στην Μέση Ανατολή, από την Αμερική στην Αφρική. Ιστορίες και παραμύθια κάθε θεματικής και ύφους, άλλα με ζώα, άλλα με ανθρώπους, άλλα με θεούς και ήρωες και άλλα με πρόσωπα της διπλανής πόρτας – τους ήρωες της σύγχρονης καθημερινότητας. Μεταξύ άλλων παρήλαυναν κλασικά έργα της παιδικής λογοτεχνίας, μα και μικροσκοπικά, έξυπνα ποιήματα. Όλα αυτά συνοδευόμενα από καταπληκτικές εικονογραφήσεις – διαφορετικές από ιστορία σε ιστορία, ταιριάζοντας πάντα με το ύφος και το στυλ της.

Τα «Άμπρα Κατάμπρα», όπως τα μάθαμε στα ελληνικά, υπήρξαν ουσιαστικά μεταφορά της σειράς “Story Teller”, η οποία κυκλοφόρησε μεταξύ των ετών 1982 και 1985 σε 26 τεύχη. Η σειρά γνώρισε μεγάλη επιτυχία και μεταφράστηκε σε πλήθος γλώσσες – ευτυχώς, και στη δική μας. Θα ακολουθούσε μάλιστα και δεύτερος κύκλος, με άλλα 26 τεύχη, τον οποίο όμως δεν είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε στα μέρη μας. Κρίμα, καθώς περιλαμβάνει πλήθος σπουδαίων ιστοριών, που σίγουρα θα μας χάριζαν άφθονα επιπλέον μαγικά ταξίδια, αν είχαν μεταγλωττιστεί με τη σειρά τους. 

Ευτυχώς όμως, υπάρχει το ίντερνετ! 

Στα ακόλουθα links μπορείτε να βρείτε ανεβασμένη όλη τη σειρά των “Story Teller”, στα αγγλικά – τόσο τον πρώτο κύκλο που μεταφράστηκε στη χώρα μας, όσο και τον δεύτερο, «άγνωστο» κύκλο.

Story Teller – Άμπρα Κατάμπρα, κύκλος 1

Story Teller – Άμπρα Κατάμπρα, κύκλος 2

Μα δεν ήταν μόνο οι εξαιρετικές επιλογές παραμυθιών και οι καταπληκτικές εικονογραφήσεις εκείνο που έκανε τα «Άμπρα Κατάμπρα» να ξεχωρίζουν. Οι αφηγήσεις, βλέπετε, ήταν όλες από γνωστούς και αγαπημένους ηθοποιούς! Επρόκειτο κυριολεκτικά για ένα all-star team, με πρωτεργάτες τον Στέφανο Ληναίο και τη σύζυγό του, Έλλη Φωτίου. Μεταξύ των ηθοποιών που πέρασαν από την ομάδα του «Άμπρα Κατάμπρα» ας αναφέρουμε την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Κώστα Ρηγόπουλο, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, την Κάκια Αναλυτή, τον Κώστα Καρρά, τον Νικήτα Τσακίρογλου, τον Ζανό Ντάνια, τον Σωτήρη Μουστάκα, την Ξένια Καλογεροπούλου, τη Χρυσούλα Διαβάτη και τη Μάρθα Βούρτση – μα και πολλοί ακόμα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του «Άμπρα Κατάμπρα» που, τώρα ως ενήλικας, θαυμάζω, είναι το εύρος της θεματολογίας του και η βαθιά προοδευτικότητα που το χαρακτήριζε. Οι ιστορίες και οι μύθοι αφορούν όλους τους λαούς του κόσμου, όλους τους πολιτισμούς. Ιστορίες από την Ιρλανδία, την Ιαπωνία, την Αφρική, την Ινδία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την αρχαία Ελλάδα, τη σκανδιναβική μυθολογία, την κλασική παιδική λογοτεχνία, τους μύθους των αδερφών Γκριμ, τα παραμύθια του Αισώπου, τις Χίλιες και Μια Νύχτες, τα παραμύθια του Άντερσεν, μα και πλήθος από ιστορίες που παραπέμπουν στο μοντέρνο, αστικό περιβάλλον… 

Με την ποικιλομορφία της η σειρά κατόρθωνε να μεταδώσει στο παιδί πλήθος ερεθισμάτων για τη φαντασία του, μα και μια αίσθηση πως κάθε πολιτισμός, κάθε κουλτούρα φέρουν τη δική τους σημασία και σπουδαιότητα. Δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι λαοί. Οι μύθοι κάθε πολιτισμού, κάθε εποχής και περιβάλλοντος μεταφέρουν σημαντικά μηνύματα και όλοι κατέχουν ίσο μερίδιο στην αφήγηση της ιστορίας…

…Γιατί η ιστορία είναι πάντα μία, ξέρετε. Απλά διαχωρίζεται σε άπειρες παραλλαγές.

33 Αγαπημένες Ιστορίες

Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιες από τις ιστορίες και τα παραμύθια που μου έμειναν αξέχαστα από τα «Άμπρα Κατάμπρα», θα επέλεγα τα ακόλουθα – ορισμένα εκ των οποίων μπορείτε να τα ακούσετε και στο youtube.

1 # Ο Δρακούλης Δρακουλίνος (click). Το αγαπημένο μου όλων μικρός. Μια επική τριλογία για ένα μικρό ogre που γνωρίζει έναν χρυσό δράκο και γίνεται ήρωας. Η σκηνή με τον Δρακούλη που μπήγει το σπαθί του στην καρδιά του γλοιώδους τέρατος είχε συγκλονίσει την παιδική μου φαντασία.

2 # Πινόκιο. Μια ιδιαίτερα πιστή μεταφορά του πρωτότυπου μυθιστορήματος του Κάρλο Κολόντι – αφαιρώντας ένα-δυο σκοτεινά στοιχεία απ’ την αρχική πηγή, μα διατηρώντας όλα τα βασικά στοιχεία της ιστορίας. Ασφαλώς αυτός ο Πινόκιο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ντισνεϊκή του εκδοχή, όντας πολύ περισσότερο συναρπαστικός σε επίπεδο πλοκής και εξέλιξης. 

Σκηνές όπως το κρέμασμα στο δέντρο από τους κουκουλοφόρους ληστές, το τέρας του σπηλαίου που απειλεί να τον τηγανίσει ζωντανό, ή η εμφάνιση της πελώριας φάλαινας (ασφαλώς συνοδευόμενη από την κατάλληλη μουσική υπόκρουση στην κασέτα) μου είχαν σκορπίσει ανατριχίλες. Όσο αφορά το φινάλε… και σήμερα ακόμα δακρύζω.

3 # Γκομπολίνο (click). Το μεγάλο «χιτ», καθώς βλέπετε το αφηγούνταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, σε έναν ρόλο που ομολογουμένως της ταίριαζε γάντι. Εκείνο ενός μαύρου γάτου, παρατημένου από την οικογένειά του – μια οικογένεια γάτων-μαγισσών, που τον παράτησαν καθώς είχε ένα λευκό ποδάρι και γαλάζια μάτια – τον θεώρησαν, βλέπετε, «ελαττωματικό». Το γατάκι αναζητάει την τύχη του και μπλέκει σε ένα σωρό περιπέτειες. 

Με τον «Γκομπολίνο» ξεκίνησε το πρώτο τεύχος του «Άμπρα Κατάμπρα» και η σειρά έμελλε να διαρκέσει για τέσσερα ακόμα τεύχη. Το δεύτερο μέρος της σειράς, στο οποίο ο Γκομπολίνο γίνεται καραβόγατος παραμένει το αγαπημένο μου (click).

4 # Ο Σπιρτούλης. Λατρεμένη σειρά, η οποία εξελίσσεται στο «Μαγεμένο Δάσος» – ένα μέρος στο οποίο πολύ θα ήθελα να ζούσα. Ποιος ξεχνάει τη γκρινιάρα γιαγιά-Κουμπίνα και την αράχνη, που ο Σπιρτούλης είχε ως κατοικίδιο, την Κοκό;

5 # Ο Άγγελος Αγγελάκης. Μια ιστορία για ένα παιδί που ήταν τόσο καλό, τόσο ελεεινά καλό, που κάποια μέρα έβγαλε… φτερά αγγέλου πίσω στην πλάτη και ένα φωτοστέφανο πάνω στο κεφάλι! Μα εκείνο δεν του άρεσε καθόλου… έτσι λοιπόν ο Άγγελος Αγγελάκης αποφασίζει να κάνει στο εξής μονάχα κακές πράξεις! 

Κάπως έτσι το πιο αγαπημένο παιδί της γειτονιάς μετατρέπεται στον άρχοντα της σκανταλιάς και της αταξίας! Δυστυχώς όμως, ούτε αυτό έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τα φτερά και το φωτοστέφανο έπεσαν, μα τη θέση τους πήραν δυο κέρατα και μια σατανική ουρά!

Δε φαντάζεστε πόσες φορές έπαιζε στο repeat αυτή η ιστορία – τόσο πολύ μου άρεσε!

6 # Τα πρόωρα Χριστούγεννα του Άη Βασίλη» (click). Τα κουδουνάκια που αντηχούν και ο ήχος από το έλκηθρο στο τέλος είχαν εντυπωθεί τόσο βαθιά στη μνήμη μου, που έφτασα να συνδέω αναπόσπαστα τα Χριστούγεννα με αυτήν εδώ την ιστορία! Μια μοντέρνα, πανέξυπνη αφήγηση για τον Άη Βασίλη, ο οποίος αποφασίζει να αφήσει το κρύο και τις καμινάδες και να επισκέπτεται στο εξής τα παιδιά το καλοκαίρι, με ξυρισμένη τη γενειάδα, φορώντας t-shirt και γυαλιά ηλίου, και μπαίνοντας κατευθείαν απ’ την πόρτα του σπιτιού, χτυπώντας το κουδούνι!

Φυσικά οι συνέπειες είναι ξεκαρδιστικές.

7 # Η Άννα και το Καγκουρό. Μια ιστορία ερχόμενη απ’ την Αυστραλία, σχετική με ένα κοριτσάκι που είχε χαθεί στο δάσος και ανέλαβε τη φροντίδα της ένα καγκουρό με μητρική φωνή. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι βαθιά συγκινητική και μεταδίδει πολύ δυνατά μηνύματα ως προς τη σχέση των ανθρώπων με τα ζώα – μα και την σκληράδα των δεύτερων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το καγκουρό ως θήραμα για το κυνήγι τους. 

Μια από τις σκηνές της ιστορίας δε, κατά την οποία η Άννα και το καγκουρό πέφτουν σε μια φυλή ιθαγενών μες στην καρδιά της νύχτας, οι οποίοι τους κυνηγάνε με σκοπό να τους σκοτώσουν, ενώ τα τύμπανα του δάσους στην κασέτα αντηχούν τρομακτικά… αυτή η σκηνή ανήκει στις πλέον αγωνιώδεις των παιδικών μου χρόνων.

8 # Ο «Αμπντουλάχ και το Τελώνιο». Μία ακόμα ιστορία που μας έρχεται από τους μύθους της Αραβίας, σχετική με ένα δαιμόνιο τζίνι, που απελευθερώνεται από ένα μπουκάλι από λάθος ενός φτωχού ψαρά… μα και το τέχνασμα του ψαρά, προκειμένου να το κλείσει πάλι μέσα.

 9 # Το Τσακμάκι. Αγαπημένη ιστορία σχετική με έναν νέο που ανακαλύπτει ένα μαγικό φυλαχτό, ικανό να προσελκύει τρία πολύ ιδιαίτερα σκυλιά…

10 # «Τα Αυτοκινητάκια του Χάρη». Όσοι παίζαμε με αυτοκινητάκια μικροί ήταν αδύνατο να μη λατρέψουμε την συγκεκριμένη ιστορία!

11  # Το Κουτί της Πανδώρας». Πρόκειται για τον γνωστό μύθο, μα η εκδοχή του στα «Άμπρα Κατάμπρα» ήταν ανατριχιαστική μέχρι το κόκαλο! Θα την παρομοίαζα με πρώιμη εμπειρία τρόμου. Ιδού και το κεντρικό σαλόνι, όταν η Πανδώρα ανοίγει το κουτί και ξεχύνονται από μέσα τα κακά του κόσμου σε μορφή σιχαμερών εντόμων…

12  # Ο Εγωιστής Γίγαντας»(click). Το πασίγνωστο παραμύθι του Oscar Wilde σε μια διασκευή που διατηρεί όλη την ευαισθησία του πρωτότυπου.

13  # Τα Καινούργια Ρούχα του Βασιλιά» (click). Βαθιά ριζοσπαστικό παραμύθι, τόσο για την εποχή του, όσο και για τα σημερινά δεδομένα ακόμη. Το φοβισμένο πλήθος που ζητωκραυγάζει για τη φορεσιά του βασιλιά, τρέμοντας μη τυχόν χάσει την πολύτιμή του θέση… και ένα παιδί, που μόνο αυτό μέσα στο πλήθος βλέπει την πραγματικότητα: «Μα, ο βασιλιάς είναι γυμνός!»

14  # «Ο Επιστάτης Κόκορας». Ένα ακόμα παραμύθι με διάχυτα κοινωνικά μηνύματα. Ένα κοτέτσι σε μια φάρμα, στην οποία τα ζώα ζουν ευτυχισμένα, μέχρι που αλλάζει ο επιστάτης. Ο νέος είναι βαθιά αυταρχικός και οι μέθοδοι του θυμίζουν φασίστα στρατοκράτη. Μα τα ζωάκια δεν είπαν ακόμα την τελευταία τους κουβέντα…

 15 # «Σεβάχ ο Θαλασσινός». Iστορίες που μας έρχονται από την αστείρευτη παράδοση της μαγευτικής Μέσης Ανατολής, περιγράφοντας τα ταξίδια του Σεβάχ σε μέρη εξωτικά και τη συνάντηση του με θαυμαστά όντα…

16  # «Ο Θέμης Μεγαλώνει». Μία μοντέρνα ιστορία με θέμα της ένα παιδί που αισθάνεται περιθωριοποιημένος στην παρέα, όντας ο μικρότερος σε ηλικία και ο χειρότερος παίχτης στη μπάλα. Μέχρι που μια μέρα ο αρχηγός της παρέας, ο Σταύρος, εγκλωβίζεται στα χαλάσματα μιας οικοδομής… Μία ιστορία με την οποία κάθε αγόρι θα μπορούσε να ταυτιστεί – όλοι μας είχαμε νιώσει αντίστοιχα κατά καιρούς, όταν ήμασταν μικροί.

17  # «Το Απίθανο Ταξίδι του Μίκη». Μια ιστορία σε κόμικς, από τις πολύ αγαπημένες μου. Ο Μίκης, ένας εφευρέτης ποντικός, κατασκευάζει ένα διαστημόπλοιο με σκοπό να φτάσει το φεγγάρι, το οποίο οι φήμες λένε πως είναι φτιαγμένο από τυρί…

18 # «Ο Βασιλιάς Μίδας». Ο γνωστός σε όλους μας μύθος, σε μια εξαιρετική διασκευή, πλουμισμένη από μια υπέροχη εικονογράφηση και συνοδευόμενη από υπέροχη μουσική άρπας.

 19 # «Η Χρυσομαλλούσα». Η πασίγνωστη ιστορία των αδερφών Γκριμ με τις τρεις αρκούδες, σε μία υπέροχη διασκευή.

20  # «Χάνσελ και Γκρέτελ». Άλλο ένα παραμύθι των αδερφών Γκριμ, γνωστό σε όλους. Εκείνο το σπίτι με τα ζαχαρωτά φοβάμαι πως θα στοιχειώνει για πάντα τη φαντασία μου.

21  # «Το Σφυρί του Θορ». Τα είχε όλα το «Άμπρα Κατάμπρα»! Εδώ λοιπόν μεταφερόμαστε στην καρδιά της βορειοευρωπαϊκής μυθολογίας, συνοδευόμενη από μια καταπληκτική πραγματικά εικονογράφηση.

22 # «Το Παπουτσόδεντρο» (click). Μοντέρνα ιστορία ερχόμενη από το πρώτο τεύχος του περιοδικού, σε αφήγηση του μοναδικού Στέφανου Ληναίου. Μια ιστορία που μας λέει πέντε πράγματα για τον κόσμο του εμπορίου, του ανταγωνισμού και των εταιρειών…

 23 # «Χάιντι». Τον καιρό εκείνον που διαβάζαμε/ακούγαμε τα «Άμπρα Κατάμπρα», ξεχωρίζαμε τις ιστορίες σε εκείνες που απευθύνονταν περισσότερο σε αγόρια και στις άλλες που ήταν πιο «κοριτσίστικες» - ενώ οι περισσότερες θα λέγαμε πως ήταν… unisex! Ας πούμε, ο «Δρακούλης Δρακουλίνος» ανήκε στην πρώτη κατηγορία, ενώ η Χάιντι, όντας η κεντρική ηρωίδα, απευθυνόταν περισσότερο στα κορίτσια… Μεγαλώνοντας φυσικά συνειδητοποίησα πως η «Χάιντι» ανήκει στα κλασικά έργα της παιδικής λογοτεχνίας και την εκτίμησα πολύ περισσότερο, όντας μια βαθιά και πολύ ιδιαίτερη ιστορία, η οποία μεταξύ άλλων καθρέπτιζε εξαιρετικά την κοινωνία της εποχής της.

24 # Η Μαγεμένη Βασιλοπούλα». Πρόκειται για το γνωστό σε όλους μας παραμύθι της «ωραίας κοιμωμένης» - Αντίστοιχα με τον «Πινόκιο», η εκδοχή εδώ βρίσκεται πολύ εγγύτερα στο πνεύμα του αυθεντικού μύθου, και όχι στην όμορφη μεν, γυαλισμένη δε, εκδοχή της Disney.

 25, 26 # «Ο Δρομέας και το Γυφτόπουλο» / «Έξω τα Μουλάρια». Δύο ιστορίες, μα τις τοποθετώ μαζί εξαιτίας του πολύ ιδιαίτερου κοινωνικού τους χαρακτήρα. Ο μεν «Δρομέας και το Γυφτόπουλο» σχετίζεται με ένα παιδί Τσιγγάνων, το δε «Έξω τα Μουλάρια» με ένα μαύρο παιδί, που βιώνει τον ρατσισμό εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του. Μπορείτε να καταλάβετε πόσο σημαντικές είναι ιστορίες σαν αυτές για ένα μικρό παιδί… Καλές οι βασιλοπούλες, καλοί και οι πρίγκιπες, μα δεν αρκούν αυτά. Το «Άμπρα Κατάμπρα» τα είχε όλα, πραγματικά.

27  # «Το Ποδήλατο του Μάικ». Μία ακόμα ιστορία σε κόμικς, σχετική με ένα παιδί, τον Μάικ, που ονειρεύεται να ταξιδέψει στο διάστημα. Μέχρι που ένα πόστερ που κρέμεται στο δωμάτιο του, ένα πόστερ που απεικονίζει ένα κορίτσι πάνω σ’ ένα διαστημικό ποδήλατο, έρχεται στη ζωή… Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Μάικ, καβάλα στο ποδήλατο, ταξιδεύει και χάνεται κάποια στιγμή στα βάθη του ηλιακού μας συστήματος. Μικρός άκουγα την κασέτα που περιέγραφε την περιπλάνηση του Μάικ στο αχανές διάστημα και ανατρίχιαζα – ειδικά στο σημείο που ο Μάικ αντίκριζε τη γη από μακριά και του φαινόταν σαν «μπαλάκι του τένις»… 

Κάποια στιγμή τελικά θα συναντούσε ορισμένους διαστημάνθρωπους και εκείνοι θα τον βοηθούσαν να βρει τον δρόμο για το σπίτι του – η σκηνή που ο Μάικ βλέπει από μακριά το σπίτι του και λέει στους διαστημάνθρωπους «να, εκεί μένω!» σκόρπιζε κύματα ανακούφισης πάνω μου…

28 # «Το Παζλ της Ζωζώς». Ιστορία σε κόμικς για ένα κορίτσι που ταξιδεύει στο διάστημα παρέα με τον σκύλο της και κάπου στο φεγγάρι ανακαλύπτει το χαμένο κομμάτι από το παζλ που έφτιαχνε σπίτι της…

 29 # «Μια Κρυψώνα για τον Ελέφαντα» (click). Ημέρα κυνηγιού και τα ζώα του δάσους πασχίζουν να κρυφτούν. Μόνο ο κακομοίρης ο ελέφαντας δεν τα καταφέρνει, όντας υπερβολικά μεγάλος και ογκώδης – καμία κρυψώνα δεν του κάνει. Οι φίλοι του τα ζώα όμως αποφασίζουν να βοηθήσουν.

30  # «Οι Τρεις Φαλάκρες». Μια πολύ χιουμοριστική ιστορία για ένα παιδί που ντρεπόταν να επιδείξει στους συμμαθητές του το φρικτό του κούρεμα, και έκρυβε συνέχεια τα μαλλιά του κάτω από ένα πελώριο, καουμπόικο καπέλο!

31 # «Ο Κάμι και οι Γάτες Του». Ένας ιαπωνικός μύθος σχετικά με έναν νεαρό ζωγράφο που αποφάσισε να διανυκτερεύσει, μία νύχτα, σε ένα μυστηριώδες σπίτι… Από τις περισσότερο ατμοσφαιρικές στιγμές της σειράς.

32 # «Άλβιν ο Μυρμηγκοφάγος». Μια ιστορία που μας μεταφέρει στην καρδιά της Αφρικής. Πρωταγωνιστής είναι ένας μυρμηγκοφάγος, ο οποίος δέχεται μια μέρα μια παράξενη επιστολή: «Θέλω να ψάξεις να βρεις ποιο είναι το πρώτο ζώο». Έτσι ο Άλβιν ξεκινά την αναζήτησή του, ερχόμενος σε επαφή με άφθονα πλάσματα της ζούγκλας (πιθήκους, λιοντάρια, σκορπιούς, φίδια, κλπ), αναζητώντας το «πρώτο των ζώων»…

33 # «Ο Μάγος του Χάμελιν». Δεν είναι άλλος από τον κλασικό μύθο της ευρωπαϊκής παράδοσης με τον αυλητή που μάγεψε και παρέσυρε στο διάβα του τα παιδιά μιας πολιτείας… Η ακρόαση του στο «Άμπρα Κατάμπρα» ανήκε στις πλέον ατμοσφαιρικές του εμπειρίες. Σχεδόν πάντα αποκοιμιόμουν μετά (με την ιστορία αυτή έκλεινε το τεύχος) και χανόμουν σε άλλους κόσμους…

***

…Κάπως έτσι ταξίδεψα και σήμερα, γράφοντας αυτό το αφιέρωμα, ξεψαχνίζοντας τις φωτογραφίες, ξεφυλλίζοντας τα τεύχη, ενθυμούμενος τις ιστορίες που σημάδεψαν την πρώιμη παιδική μου ηλικία. Να προσθέσω, κλείνοντας, πως τα «Άμπρα Κατάμπρα» κυκλοφορούν σήμερα, σε μορφή τόμων συνοδευόμενων από cd, από τις εκδόσεις «Ορφανίδη» (κλικ). 

Τα συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους των παραμυθιών, καθώς και στους νέους γονείς που γυρεύουν να πάρουν κάτι καλό για τα παιδιά τους…

Όσο αφορά εμάς; Θα μιλήσουμε ξανά για παραμύθια, μα από μια διαφορετική οπτική… Αυτό όμως σε κάποια μελλοντική ανάρτηση μας. Μέχρι τότε, να περνάτε όμορφα και να τρέφετε τη φαντασία και τη σκέψη σας, με κάθε δυνατό τρόπο.