Η Χαρά του Επιτραπέζιου Παιχνιδιού

~




Απο την εποχή που εφευρέθηκε το Τραπέζι, ο Άνθρωπος κοίταξε να το αξιοποιήσει με πολλαπλούς τρόπους. Συνήθως όταν εφευρίσκεται κάτι η αρχική του χρήση είναι πρακτική. Έτσι λοιπόν ο πρώτος άνθρωπος χρησιμοποίησε το τραπέζι για να τοποθετήσει πάνω του αντικείμενα, ενδεχομένως μαγειρικά σκεύη. Κάποια στιγμή (άγνωστο πότε) αποφάσισε να συνδιάσει την διατροφή του με το τραπέζι. Το τραπέζι λοιπόν συνδέθηκε με την κουζίνα. Ενδεχομένως συνδέεται και με τον σχηματισμό της οικογένειας, ή της σύσφιξης των δεσμών ανάμεσα στους ανθρώπους, θα είχε ενδιαφέρον να μελετηθεί κάποτε ο συμβολισμός των ανθρώπων που κάθονται γύρω απο ένα τραπέζι και τρώνε.





Την αναγκαιότητα διαδέχεται η διασκέδαση. Όταν πια ο άνθρωπος έχει εξασφαλίσει τα αναγκαία, κοιτάει πως θα αξιοποιήσει τη σχόλη του. Κάπου εδώ έρχονται τα παιχνίδια. Και κάπου εδώ επήλθε η ιερή ένωση του συμβόλου της ένωσης τραπέζι με το σύμβολο της διασκέδασης, το παιχνίδι.

Και έτσι γεννήθηκε το Επιτραπέζιο Παιχνίδι. (υποβλητική μουσική υπόκρουση)

Ήδη απο τα αρχαία χρόνια, το επιτραπέζιο παιχνίδι έχει συντροφεύσει Άνθρωπο και Ζώο (ναι, και ζώο) στην επική πορεία τους προς την ολοκλήρωση, είναι και αυτό αναπόσπαστο κομμάτι της εντελέχειας, της διαδρομής του Πνεύματος που πασχίζει να ανακτήσει την χαμένη του ελευθερία, μέσα απο την διαλεκτική των αντιθέσεων της Ιστορίας.






Ωραία, τέλος με την ανάλυση. Πάμε σε ένα τοπ-10 (συν δύο, τοπ-12 ουσιαστικά) επιτραπέζιων παιχνιδιών μου.... απο τότε που ήμουν παιδί ως τώρα. Αναρωτιέμαι, τα παιδιά σήμερα παίζουν επιτραπέζια???



12 # Mastermind






Παιχνίδι που προσπαθείς να μαντέψεις τον συνδιασμό χρωμάτων που έχει βάλει ο αντίπαλος, κατάλληλο για επίδοξους ληστές τραπεζών και λοιπών χρηματοκιβωτίων. Όπως λέει το όνομα ακονίζει όντως το μυαλό και αν και έχω να παίξω απο παιδί, θυμάμαι ακόμα τις κόντρες με την αδερφή μου.


11 # Guess Who?






Ακα "Μάντεψε Ποιός". Δύο παίχτες. Μια απο τις "φάτσες" αναζητούνταν και εσύ κάνοντας ερωτήσεις σχετικές με την εμφάνιση του προσπαθούσες να βρεις ποιός/α ήταν. Είχε μουστάκι? Αν όχι, κατέβαζες όλες τις φάτσες που είχαν. Φορούσε καπέλο? Αν ναι, κατέβαζες τις φάτσες που δε φορούσαν, και ούτω καθεξής. Είχα ρίξει ατελειώτα παιχνίδια με την ξάδερφη μου μικρός. Επιτραπέζιο καθαρά για παιδιά βέβαια, αλλά την έκανε μια χαρά τη δουλειά του...


10 # Μυστήρια στο Πεκίνο





Αααχ. Πήγαινα πέμπτη δημοτικού και είχα πάει στο πάρτυ μιας φίλης. Τα παιδιά έπαιζαν το Μυστήρια στο Πεκίνο και το ερωτεύτηκα παράφορα. Μαζί με την Μ., ήταν απο τα λίγα πράγματα που ερωτεύτηκα παράφορα στο δημοτικό. Τελικά η Μ. είναι τώρα μια παλιά ανάμνηση, ενώ το Μυστήρια στο Πεκίνο βρίσκεται χωμένο κάπου στο πατάρι του σπιτιού μου, μαζεύοντας σκόνη.

Αλλά όσοι το είχατε παίξει θα συμφωνήσετε. Τι ωραία που ήταν αυτά τα μυστήρια, με τους κινέζους ντετέκτιβ, τις κάρτες με τα κρυφά μηνύματα, τους δράκους και όλα. Όχι δεν έχω παράπονο. Το αξιοποίησα και με το παραπάνω...



9 # Scrabble





Λίγο πολύ όλοι το γνωρίζουν. Η αλήθεια είναι πως μου την έσπαγε λίγο όλο αυτό το σπαζοκεφάλιασμα για να βρω λέξεις και να κάνω τους κατάλληλους συνδιασμούς, τα τουβλάκια με το κενό (που έβαζες όποιο γράμμα ήθελες) ήταν με διαφορά τα αγαπημένα μου. Ναι, ομολογώ ποτέ δεν ήμουν πρωταθλητής στο Scrabble. Δικαιούται μια θέση στην δεκάδα ωστόσο, νά το λοιπόν!



8 # Σκορ-4





Τρελό κόλλημα αυτό το παιχνίδι, μέσα στην απλότητα του. Ένα όρθιο ταμπλό με τρύπες, και μέσα έριχνες πούλια δύο χρωμάτων, εσύ και ο αντίπαλος... και ο στόχος ήταν.... πω ρε δε θυμάμαι ποιός ήταν ο στόχος! :P Α ναι, θυμήθηκα. Να φτιάξεις τετράδες με το χρώμα σου, όπως λέει και το όνομα. Έπαιζα ατελείωτα Σκορ-4 όταν ήμουν μικρός, δικαιούται λοιπόν να μπει στα κορυφαία επιτραπέζια που έχω παίξει ποτέ...



7 # Axis & Allies






Αλλαγή σκηνικού, αλλαγή ηλικίας. Δεύτερος Παγκόσμος Πόλεμος και ένα επιτραπέζιο για μεγαλύτερο ηλικιακό κοινό, απο κείνα που βρίσκεις στην Κάισσα. Και μια που αγαπάμε τα στερεότυπα εδώ στην Κουνελόχωρα, να προσθέσω, ένα επιτραπέζιο μόνο για αγόρια. :P Άξονας εναντίον των Συμμάχων, για άλλη μια φορά, μόνο που αντί για τα videogames (που το έχουμε συνηθίσει σαν σκηνικό) εδώ έχουμε την επιτραπέζια εκδοχή του. Παιχνίδι με υψηλό βαθμό πρόκλησης, και καλή ευκαιρία για επικές κόντρες με φίλους.



6 # Monopoly






To δημοφιλέστερο ίσως επιτραπέζιο του κόσμου και το πλέον κατάλληλο παιχνίδι για τη δημιουργία "μικρών, αδηφάγων καπιταλιστών". Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε μια σοβιετική εκδοχή του Monopoly, τότε, επι ΕΣΣΔ. Παίξε για να αποκτήσεις το μονοπώλιο... του ελέγχου του μηχανισμού του Κόμματος (άρα και του Κράτους) ίσως;

Όπως ο περισσότερος κόσμος, έτσι και μεις είχαμε μια εκδοχή του Μονόπολυ όταν ήμουν μικρός. Η φωτογραφία είναι αυτή ακριβώς η έκδοση που είχαμε. Ποιός απο σας δεν είχε λατρέψει αυτά τα ψεύτικα χρήματα του παιχνιδιού, πείτε μου. Ή αυτά τα ωραία τετραγωνάκια που αγόραζες την ΕΥΔΑΠ, ή την ΔΕΗ. Πόσοι απο σας δεν είχατε σιχαθεί εκείνη την γωνιακή εικόνα με τον μπάτσο. Παιχνίδι βγαλμένο απο τη ζωή, όσο λίγα.



5 # Hotel






Λατρεία!!! Εκεί που ένα επιτραπέζιο μπορεί να σε μαγέψει όσο λίγα. Το είχαν αγοράσει τα κορίτσια της διπλανής πόρτας (κυριολεκτικά) όταν ήμουν μικρός και ζήλευα παράφορα. Τελικά έμελε να παίξω αρκετές φορές τα επόμενα χρόνια, μια που όπως διαπίστωσα το είχε πάρει πολλής κόσμος, υπήρξε απο τα γνωστότερα παιχνίδια της εποχής... Όσοι το είχατε παίξει νομίζω καταλαβαίνετε, δε μπορώ να εξηγήσω γραπτώς γιατί ήταν τόσο πωρωτικό. Αυτά τα ξενοδοχεία, η ποικιλία των κτιρίων, το πως τα έστηνες, μιλάμε για μεγάλη αγάπη!



4 # Trivial Pursuit





Ερχόμαστε μ'αυτά και μ'αυτά σε παιχνίδια που ακόμα παίζουμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία. Το τρίβιαλ το ξέρει και η γάτα μου, δεν χρειάζεται συστάσεις. Το μεγαλύτερο παιχνίδι ερωτήσεων στον κόσμο, με περισσότερες εκδοχές του ίδιου παιχνιδιού απο διασκευές σε τραγούδια των Beatles, και απο τα λίγα παιχνίδια που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις αίσθημα κατωτερότητας άμα χάνεις. Όπως και το αντίθετο φυσικά, να αισθανθείς οτι κατέχεις Γνώση, (άρα) και Δύναμη!!!

Σας προκαλώ ρε. Εχμ.... όχι, ναι, αλήθεια. Πάει ένας χρόνος απο την τελευταία φορά περίπου, καιρός να δω αν έμαθα τίποτα παραπάνω μέσα στη χρονιά (ή αν ξέχασα όσα ήξερα!)


3 # Taboo







Η "βάλε απ' όλα μέσα" εκδοχή του, εκείνη που έχει και την κούκλα, με την παντομίμα, εκείνη που έχει και τα παιχνίδια σκίτσου. Μαζί με το παραδοσιακό ταμπού, τρία παιχνίδια σε ένα στην ουσία, τρελή διασκέδαση, αν και σ'αυτό το παιχνίδι ισχύει ο χρυσός κανόνας πολλών απο τα επιτραπέζια: όσο καλό και αν είναι ένα παιχνίδι, η καλή παρέα το κάνει ακόμα καλύτερο...



2 # ΤΑΒΛΙ






Με κεφαλαία, γιατί σε κάποια πράγματα πρέπει να καταργηθεί η γραφή με πεζά γράμματα. Ή κεφαλαία, ή τίποτα! ΤΑΒΛΙ. ΣΟΥΒΛΑΚΙ. ΣΑΛΑΤΑ ΧΩΡΙΑΤΙΚΗ. ΜΠΡΙΖΟΛΑ. ΧΑΛΛΛΑΡΑ.

Κι όμως, έχω να παίξω πάρα πολύ καιρό. Είναι φοιτητοκατάσταση το τάβλι στη χώρα μας όπως και να το κάνουμε (στο εξωτερικό θεωρείται περισσότερο "επιτραπέζιο", παρέα με τα άλλα, σε αντίθεση με μας εδώ που το έχουμε κάνει θεσμό σχεδόν). Ποτέ δεν ήμουν ο κορυφαίος των κορυφαίων, δεν ήμουν κακός όμως, αν έπαιζα συχνότερα ίσως και να το καυχιόμουν, ποιός ξέρει.

Υπάρχουν ήχοι που τους συνδέουμε με εικόνες. Ο ήχος των ζαριών όπως χτυπάνε στο ταμπλό πρέπει να είναι απο τους πλέον cool ήχους του κόσμου, και αυτομάτως η εικόνα που μου έρχεται στο νου είναι εκείνη της ταβέρνας, ή καφετέριας, μεσημέρι και άραγμα, καφές και εφημερίδα στο πλάι, γαλήνη και χαλάρωση. Το τάβλι δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι θεσμός. Είναι ψυχοτρόπος ουσία.

Τι θα μπορούσε να το ξεπεράσει λοιπόν? Τι θα μπορούσε να τεθεί πάνω απο το ιερό αυτό παιχνίδι? Θα πρεπε να είναι κάτι πολύ γνήσιο, πολύ ατόφιο και αληθινό, πολύ true.......


1 # Hero Quest






Υποκλιθείτε στην αφεντιά του πιο επικού επιτραπέζιου παιχνιδιού που έχει δει ποτέ ο πλανήτης!!! Το Hero Quest είναι η Φωτιά και το Ατσάλι των επιτραπέζιων, είναι η βροντερή κραυγή του πολεμιστή και το διαπεραστικό βλέμμα του μάγου. Είναι το παιχνίδι που δείχνει σε όλα αυτά τα επικά παιχνίδια του σωρού τον Δρόμο της Δόξας. The Path to Glory!





Όσοι είχαμε την τύχη να παίξουμε το παιχνίδι αυτό παιδιά έχουμε να δοξολογούμε τον Όντιν και τον Δία για την χαρά που μας έδωσαν, για τα μάτια που μας άνοιξαν. Οι υπόλοιποι απλά αγνοούν. Αν το τάβλι είναι το αγαπημένο παιχνίδι της καφετέριας, του πλήθους, της πόλης, των ενηλίκων, το Hero Quest είναι ένα παιχνίδι για μύστες, για κρυφές σέχτες και μυστικές ενώσεις, το παιχνίδι που ανοίγει τον δρόμο. Για λίγους, για εκλεκτούς, για ατσάλινες καρδιές.

...Ή αλλιώς για φαντασμένα παιδιά, όπως ήμουν εγώ, στην ηλικία εκείνη που είχα πάει το Χόμπιτ σε μια βιβλιοθήκη του σχολείου μου, όπου δανείζαμε διάφορα βιβλία οι συμμαθητές ο ένας στον άλλον, και μου είχε πει ο δάσκαλος μου: "μα αυτό δεν είναι για παιδιά". :P

Πραγματικά, παραμένει το αγαπημένο μου απο όλα τα επιτραπέζια που είχα παίξει μικρός, και ο ενθουσιασμός που μου έχει προσφέρει δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο. Τεράστιο παιχνίδι, και ο κατάλληλος τρόπος να εισαχθεί κανείς σε άλλα, πιο καμμένα, παιχνίδια, με παρόμοια θεματολογία, τα οποία ωστόσο ξεφεύγουν απο το θέμα μας και προσφέρονται για κάποια άλλη συζήτηση, κάποια άλλη φορά.


Αυτά λοιπόν για σήμερα. Θα ακολουθήσει κι άλλη επική ανάρτηση μέσα στον μήνα, stay tuned. :)


~