Ναι, ξεφρικαρε το μηχανημα και τις εμφανισε, οποτε αρπαξα την ευκαιρια να κανω το βαθυστοχαστο σχολιο μου.
Και ναι, χωθηκα στις ορδες των πιστων σου ακολουθων και μανιασμενων θαυμαστων/τριων σου ωστε να ενημερωνομαι εγκαιρως για μελλοντικες εξισου ουσιωδεις αναρτησεις...δε χανονται αυτα!
Όντως, η χωριάτικη σαλάτα πέρα από νόστιμη, είναι μια ολοκληρωμένη και κυρίως ανεπιτήδευτη εικαστική σύνθεση! Θέλεις να οργανώσουμε μια έκθεση με χωριάτικες? Θα τις πουλάμε σε αστρονομικές τιμές, με ειδικό συντηρητικό για να μην χαλάνε γρήγορα, μέσα σε γυάλινα κουτιά με χαμηλή θερμοκρασία!
Μου αρέσει που στην μικρότερη ως τώρα ανάρτηση στο blog (απο άποψη κειμένου) κάνετε τέτοια ανάλυση, ώστε τα σχόλια να ξεπερνούν σε έκταση το κανονικό κείμενο.
Ναι, κρύβει πολλά νοήματα η φάση με τις σαλάτες, διαβάζεται σε πολλαπλά επίπεδα, με σημαντικότερο εκ των οποίων αυτό:
Μου αρέσουν οι σαλάτες, ιδίως οι χωριάτικες. Μου αρέσουν πολύ.
Και είναι καλό να αρέσουν και σε σας.
Απο κει και πέρα, ίσως υπάρχουν και βαθύτερες φιλοσοφικές προεκτάσεις, η πρόταση για εμπορευματική αξιοποίηση της σαλάτας έχει και αυτή ενδιαφέρον, μπράβο παιδιά, ένα έχω να πω μόνο:
Πολύ χάρηκα αγαπητέ που ανέδειξες μια άλλη, κρυμμένη διάσταση αυτής της (πολυδιάστατης όπως φάνηκε τελικά) ανάρτησης.
Την ανωτερότητα της χωριάτικης σαλάτας έναντι των άλλων.
Καλές όλες οι σαλάτες, δε λέω, αλλά λίγες, κατάλληλες για λιτοδίαιτους και λοιπούς εκλεκτικούς... ΜΙΑ είναι η απόλυτη, η γνήσια, η μάνα όλων, και αυτή λέγεται χωριάτικη.
Επιτελους, καποιος που δε φοβαται να πει την αληθεια. Να ριξει φως στη σκοτεινη πλευρα του φεγγαριου. Να πηδηξει το χαντακι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι η απαντηση σε ολα τα ερωτηματα. Το νοημα πισω απο τις λεξεις. Η αρχη και το τελος.
...η ΣΑΛΑΤΑ...
Τωρα επιτελους τα βλεπω ολα πιο καθαρα.
Hail To The Almighty SALAD!
Μπα, σου εμφάνισε τις εικόνες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, στα πιο ουσιώδη απο αυτά που γράφω μου αρέσει να απαντάς.
Α, θενξ που μπήκες και στους... αναγνώστες μου. Χαχαχα!
Ναι, ξεφρικαρε το μηχανημα και τις εμφανισε, οποτε αρπαξα την ευκαιρια να κανω το βαθυστοχαστο σχολιο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι, χωθηκα στις ορδες των πιστων σου ακολουθων και μανιασμενων θαυμαστων/τριων σου ωστε να ενημερωνομαι εγκαιρως για μελλοντικες εξισου ουσιωδεις αναρτησεις...δε χανονται αυτα!
Αρπάζω την φέτα και τ'αγγουράκια και φεύγω τρέχοντας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιαμμμμμ!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, η χωριάτικη σαλάτα πέρα από νόστιμη, είναι μια ολοκληρωμένη και κυρίως ανεπιτήδευτη εικαστική σύνθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλεις να οργανώσουμε μια έκθεση με χωριάτικες? Θα τις πουλάμε σε αστρονομικές τιμές, με ειδικό συντηρητικό για να μην χαλάνε γρήγορα, μέσα σε γυάλινα κουτιά με χαμηλή θερμοκρασία!
Αχ, εσείς οι αναγνώστες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει που στην μικρότερη ως τώρα ανάρτηση στο blog (απο άποψη κειμένου) κάνετε τέτοια ανάλυση, ώστε τα σχόλια να ξεπερνούν σε έκταση το κανονικό κείμενο.
Ναι, κρύβει πολλά νοήματα η φάση με τις σαλάτες, διαβάζεται σε πολλαπλά επίπεδα, με σημαντικότερο εκ των οποίων αυτό:
Μου αρέσουν οι σαλάτες, ιδίως οι χωριάτικες. Μου αρέσουν πολύ.
Και είναι καλό να αρέσουν και σε σας.
Απο κει και πέρα, ίσως υπάρχουν και βαθύτερες φιλοσοφικές προεκτάσεις, η πρόταση για εμπορευματική αξιοποίηση της σαλάτας έχει και αυτή ενδιαφέρον, μπράβο παιδιά, ένα έχω να πω μόνο:
ΑΞΙΕΣ! :D
Στηρίζουμε με τα χίλια κλασικές σαλάτες και ακόμα πιο πολύ χωριάτικες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠείτε όχι στις ξενόφερτες απομιμήσεις με ρόκες, σπανάκια σος μελιού, ανανάδες και λοιπές ανοησίες.
Το μόνο μη κλασικό συστατικό που εγκρίνουμε είναι λιαστές ντομάτες.
Πολύ χάρηκα αγαπητέ που ανέδειξες μια άλλη, κρυμμένη διάσταση αυτής της (πολυδιάστατης όπως φάνηκε τελικά) ανάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ανωτερότητα της χωριάτικης σαλάτας έναντι των άλλων.
Καλές όλες οι σαλάτες, δε λέω, αλλά λίγες, κατάλληλες για λιτοδίαιτους και λοιπούς εκλεκτικούς... ΜΙΑ είναι η απόλυτη, η γνήσια, η μάνα όλων, και αυτή λέγεται χωριάτικη.
θα μπορουσα να ζησω μονο με χωριατικη!
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωι-μεσημερι-βραδυ!