1 Ιουλίου 2015

Έβρεξε την τελευταία μέρα του Ιούνη





Έβρεξε την τελευταία μέρα του Ιούνη.

Μέρες που τα γεγονότα γλιστράνε σαν τα νερά στους δρόμους. Μέρες υγρές, νοτισμένες, ξέχειλες. Γονιμοποιημένες από σύγκρουση και επιθυμία. Ετοιμόγεννες. Άκου τη βροντή. Κάποιοι βλέπουν μπόρα. Άλλοι κατακλυσμό. Κάποιοι γελούν, τσαλαβουτώντας στα νερά, συνειδητοποιώντας πως ξέχασαν να πάρουν την ομπρέλα. Άλλοι τρέχουν να κρυφτούν, ξεστομίζοντας κατάρες.

Μπορεί να μη σου αρέσουν αυτές οι μέρες. Να σε ενοχλεί το κλίμα αμφιβολίας. Μα οφείλεις να παραδεχτείς πως είναι ρευστές σαν τη νεροποντή. Και αυτή η ρευστότητα, η ίδια ρευστότητα που τόση ανασφάλεια προκαλεί... σκέψου, ίσως να έχει μια κρυμμένη γοητεία. Γιατί τα πάντα ρέουν. Τίποτα δεν μένει στάσιμο... κάθε ώρα, κάθε στιγμή, αλλάζουν. Το αύριο είναι άγνωστο - ο κόσμος τρέχει και συ τρέχεις μαζί του. Κι ενώ η βροχή σταματά, απότομα σαν άρχισε, και παραδίνεσαι στην υγρή οσμή του ποτισμένου χώματος.

Έβρεξε την τελευταία μέρα του Ιούνη. Το καλοκαίρι σου κλείνει το μάτι πονηρά. Κι ενώ η αντανάκλαση σου στα νερά χορεύει, μπρος στα απορημένα σου μάτια. Εγώ είμαι αυτός; αναρωτιέσαι.

Το αύριο είναι άγνωστο. Πάντα έτσι ήταν - μα ίσως τώρα, παρατηρώντας το νερό που ρέει, το συνειδητοποιείς καλύτερα.

Άφησε το αύριο λοιπόν. Για λίγο μόνο απόλαυσε το τώρα. Αφέσου στην ησυχία της νύχτας. Στις νότες κάποιου σαξοφώνου, σταγόνες που κρέμονται απ' τα φύλλα, παιχνιδιάρικα βουτώντας προς το έδαφος. Στη συντροφιά μιας καλής παρέας. Στον κόσμο ενός βιβλίου ή μιας όμορφης ταινίας. Στην ευχαρίστηση μιας βόλτας, ενώ ο κόσμος κοιμάται.

Απόλαυσε τα μικρά πράγματα. Αυτά που βρίσκονται ολόγυρά μας. Αυτά που είναι πολύ μεγάλα για να χωρέσουνε σε τράπεζες.


Σε χαιρετώ.



6 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη ανάρτηση και αυτή, κουνελάκι, καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και ύστερα από αυτό το υπέροχο κείμενο Coltrane;;; Επαναστατική πράξη η ανάρτησή σου! Αν αναζητούμε καθημερινά τις ομορφιές της ζωής, η επιβίωση θα μας γίνει αβάσταχτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αβάσταχτη η επιβίωση? Μάλλον εννοείς πως θα έχουμε πια μάθει να ζούμε... όχι να επιβιώνουμε. Την καλησπέρα μου :)

      Διαγραφή
  3. Είσαι μέσα στο πεύμα μου!!!!!
    Αυτή είναι η ζωή και εντελώς ρευστή...
    Απόλαυσε τα μικρά πράγματα, απόλαυσε τους άλλους που εκτιμάς ή αγαπάς!!!
    Μπράβο, Κούνελε!!!
    Για την μουσική δεν το συζητώ, γιατί αν λίγο έχεις παρακολουθήσει το Cafe, η μουσική δεν λείπει ποτέ και τέτοια μουσική σαν τη σημερινή σου, ειδικά στις πρώτες μου αναρτήσεις.
    Συνεχίζουμε ζώντας τη στιγμή και ακολουθώντας τη ροή των εξελίξεων.
    Σε χαιρετώ κι εγώ με εκτίμηση μεγάλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνεχίζουμε Γλαύκη μου... και απολαμβάνουμε εκείνα που αξίζουν... που έχουν τόση σημασία... Σε χαιρετώ θερμά!

      Διαγραφή