Ο Μπουνλ, ο Κουνλ, ο Μπάφι και ο Ντάφι

"Οι δημόσιες συζητήσεις δεν είναι πλέον όπως παλιά· Η Βουλή δεν είναι πλέον όπως παλιά· Ακόμα και η Κυβέρνηση δεν είναι πλέον όπως παλιά. Αντιλαμβάνεται (κανείς) κατάπληκτος πως, έτσι και έπεφτε η παρούσα Κυβέρνηση, η επιλογή του Στέμματος για το σχηματισμό ενός καινούργιου Υπουργείου θα περιοριζόταν μεταξύ του λόρδου Κουνλ και του σερ Τόμας Ντουνλ - μια που θα ήταν αδύνατο για τον δούκα του Φουνλ να συνεργαστεί με τον Γκουνλ, λόγω της ρήξης που προκλήθηκε μετά από εκείνη την υπόθεση με τον Χουνλ. Έπειτα, αναθέτοντας το Υπουργείο των Εσωτερικών και την Ηγεσία της Βουλής στον Τζουνλ, το Υπουργείο Οικονομικών στον Κουνλ, τις Αποικίες στον Λουνλ και το Υπουργείο Εξωτερικών στον Μουνλ, τι θα κάνεις με τον Νουνλ;

Δε μπορείς να του προσφέρεις την Προεδρία του Συμβουλίου - αυτή την φυλάς για τον Πουνλ· Δε μπορείς να τον βάλεις Υπεύθυνο Δασικών Πόρων· αυτό το πόστο μετά βίας είναι αρκετά καλό για τον Κουνλ. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι η χώρα έχει ναυαγήσει, έχει καταστραφεί, έχει διαλυθεί, επειδή δε μπορείς να βολέψεις τον Νουνλ!

Απ' την άλλη μεριά, ο Εντιμότατος Βουλευτής Γουίλιαμ Μπάφι συζητά στην απέναντι μεριά του τραπεζιού με κάποιον άλλον, πως η καταπόντιση της χώρας - για την οποία δε χωράει αμφιβολία· το μόνο που αμφισβητείται είναι ο τρόπος που έγινε - οφείλεται στον Νάφι. Αν είχες κάνει με τον Νάφι αυτό που έπρεπε, την πρώτη φορά που μπήκε στο Κοινοβούλιο, και τον είχες εμποδίσει να πάει στον Ντάφι, θα τον είχες υποχρεώσει να συμμαχήσει με τον Φάφι, θα είχες μαζί σου το ειδικό βάρος ενός έξυπνου συζητητή όπως ο Γκάφι, θα είχες φέρει στις εκλογές τα πλούτη του Χάφι, θα είχες βάλει σε τρεις κομητείες τον Τζάφι, τον Κάφι και τον Λάφι· και θα είχες ενισχύσει τη διοίκησή σου με τις τυπικές γνώσεις και τις επιχειρηματικές συνήθειες του Μάφι. Αντί να εξαρτάσαι, όπως τώρα, απ' τα καπρίτσια του Πάφι!

Σ' αυτό το σημείο, καθώς και σε ορισμένα ασήμαντα θέματα, οι γνώμες διαφέρουν· μα είναι απολύτως σαφές σε σύμπασα τη λαμπρή και διακεκριμένη ομήγυρη, πως κανείς δεν αμφισβητείται, παρά μόνο ο Μπουνλ και η ακολουθία του, κι επίσης ο Μπάφι με τη δική του ακολουθία. Αυτοί είναι οι σημαντικοί ηθοποιοί, γι' αυτούς προορίζεται η σκηνή.

Υπάρχει, βεβαίως, ο Λαός - ένας μεγάλος αριθμός από κομπάρσους, στους οποίους απευθύνονται περιστασιακά και βασίζονται σ'αυτούς για τις επευφημίες και τα χορικά, όπως στο θέατρο. Όμως ο Μπουνλ κι ο Μπάφι, οι οπαδοί τους και οι οικογένειές τους, οι κληρονόμοι τους, οι εκτελεστές τους, οι διοικητές τους και οι εντολοδόχοι τους, είναι οι γεννημένοι πρωταγωνιστές, οι ιθύνοντες και οι ηγέτες, και δε μπορούν άλλοι να εμφανίζονται πάνω στη σκηνή στον αιώνα τον άπαντα."

***

Καρόλου Ντίκενς. Από τον "Ζοφερό Οίκο".

Για τους Μπουνλ, τους Νουνλ, τους Μπάφι και τους Ντάφι του κόσμου όλου, τότε και τώρα - και για εκείνους που επιλέγουν, για άλλη μια φορά, να τους ψηφίσουν.