26 Δεκεμβρίου 2014

Η Επόμενη Μέρα (και όλες όσες ακολουθούν μέχρι του χρόνου)






Φάγαμε, ήπιαμε, σκάσαμε. Το πνεύμα των Χριστουγέννων άγγιξε σίγουρα τις φουσκωμένες μας κοιλιές - και τις αδειανές μας τσέπες, από τα έξοδα των ημερών.

Έτυχε να δω σήμερα μια βρετανική διαφήμιση - βασισμένη σε αληθινό περιστατικό. Ήταν δυο στρατοί, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μεν μιλούσαν αγγλικά, οι δε γερμανικά. Ανήμερα των Χριστουγέννων οι στρατιώτες και απ' τα δύο στρατόπεδα είχαν ανταλλάξει δώρα. Ένα μπισκότο, μια μπάρα σοκολάτας, κάποια κάρτα. Ακόμα πιο ωραίο ήταν πως οι στρατιώτες έφτασαν να σχηματίσουν δύο ποδοσφαιρικές ομάδες και έπαιξαν μπάλα μεταξύ τους. Η διαφήμιση κλείνει δείχνοντας έναν νεαρό Γερμανό και έναν Άγγλο να αποχωρούν προς τα χαρακώματα, ο καθένας στο δικό του - προφανώς σκεπτόμενοι πόσο μοιάζουν τελικά μεταξύ τους. Κοίταξαν τα δώρα τους και χαμογέλασαν.

Και τότε εμφανίζεται το μήνυμα: Christmas is for sharing - τα Χριστούγεννα είναι για να μοιράζεσαι.

Θα είχε βέβαια ενδιαφέρον η διαφήμιση να έδειχνε την επόμενη μέρα - όταν οι στρατιώτες έπιασαν τα όπλα πάλι και άρχισαν να σφάζονται ξανά.

Οι άνθρωποι είμαστε αστείο είδος. Σφαζόμαστε όλο τον χρόνο και καθιερώνουμε μια επίσημη "γιορτή αγάπης", όταν και οφείλουμε να βάλουμε στην άκρη όλες μας τις διαφορές - για να επανέλθουμε μετά σε αυτές δριμύτεροι.

Θυμίζει λίγο εκείνες τις "επίσημες ημέρες" που έχουν καθιερωθεί. Η Ημέρα της Γυναίκας, η Ημέρα της Ειρήνης, η Ημέρα του Περιβάλλοντος, η Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο, η Ημέρα της Εξυπνάδας (δεν υπάρχει, μα καθώς σπανίζει γύρω μας θεωρώ απαραίτητο να φτιάξουν και γι' αυτή μια μέρα), η Ημέρα του Παστίτσιου, και δε ξέρω και γω τι άλλο.

Έχουμε μόνο μία από δαύτες γιατί, βλέπετε, θα ήταν πολύ δύσκολο να τις τηρούμε και τις 365 μέρες του έτους.


Άντε. Και του χρόνου παιδιά!


* το κείμενο αναδημοσιευμένο και στο TVXS



14 σχόλια:

  1. συμφωνώ μαζί σου!
    χρόνια πολλά σοφό κουνέλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Κούνελε μου και χρόνια πολλά
    Πόσο δίκιο έχεις είμαστε μυστήρια πλάσματα!!!

    φιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη. Aπλά θα ανταποδώσω το φιλί και τα χρόνια πολλά. :) Cheers!

      Διαγραφή
  3. Άσχετο-Σχετικό: Συνειρμικά μου ήρθαν στο μυαλό οι βάβες κι οι θειάδες στο χωριό μου που, πιτσιρίκι, τις έβλεπα αγιούσες στην εκκλησία για να μεταλάβουν, και με το που έβγαιναν έξω άρχιζαν πάλι το κουτσομπολιό και τις κατηγόριες. Ούτε μία μέρα να κρατήσουν χαρακτήρα, ούτε μία. Κάπως έτσι και με όλα τα υπόλοιπα... Είναι λυπηρό που τ' αυτονόητα δεν είναι αυτονόητα. Πάλι καλά που υπάρχουν κι οι άνθρωποι-φαναράκια, αυτοί που είναι έτσι και μετά τις επίσημες ημέρες.

    Σε χαιρετώ, Κούνελε. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα έλεγα πως το παράδειγμα σου Λυσίππη είναι άκρως χαρακτηριστικό και συμπληρώνει με τον τρόπο του το κείμενο μου. Σε χαιρετώ!!

      Διαγραφή
  4. Υπάρχει η Ημέρα του Παστίτσιου; Δεν το τρώω! :-ρ
    Βασικά ναι, συμφωνώ μαζί σου , αλλά χαίρομαι γιατί κατά ένα τόσο δα μικρό βηματάκι είμαι στη μέση
    ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα και δεν γυρίζω στα χαρακώματα την άλλη μέρα ( τουλάχιστον βγαίνω και άλλες άσχετες μέρες και "παίζω μπάλα"! )
    Δεν έσκασα στο φαγί, δεν ξέμεινα γιατί ξόδεψα σε ένα ξέφρενο πανηγύρι σπατάλης...
    Πιο πολύ από ποτέ πέρασα γαλήνια, μέσα , δίπλα στη φωτιά, με απαλή μουσική και ένα βιβλίο ( μιλώ για τα βράδια μου).
    Και δεν το λέω για να μου πεις μπράβο. Απλά μοιράζομαι τη δική μου εμπειρία....
    θα έλεγα ότι λυπάμαι όσους είναι έτσι όπως τους περιέγραψες αλλά όχι. Καθένας είναι υπεύθυνος για τη ζωή του, η λύπηση δεν προσφέρει κάτι. Αν το καταλάβουν ίσως προλάβουν να δουν την πραγματική ομορφιά της ζωής!

    Χρόνια καλά, γεμάτα αγάπη κούνελε! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνεις Αριστέα πως ανήκεις φυσικά στις εξαιρέσεις, όχι στον κανόνα. Χρόνια σου πολλά και πάντα γαλήνια και δημιουργική, όπως τώρα. :)

      Διαγραφή
  5. Σωστή διαπίστωση Κούνελε.....! Χρόνια Πολλά φίλε, να είμαστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια μας πολλά ρε Γιάννη. Και του χρόνου με υγεία...!

      Διαγραφή
  6. Πράγματι, θα ήμαστε αστείο είδος αν δεν επιδρούσαμε τόσο άμεσα και καταστροφικά σε όλα τα άλλα είδη!
    Ημέρα του γέροντα Παστίτσιου ή του φαγητού; :))
    Χρόνια σου Πολλά, φίλτατε Κούνελε. Να είσαι πάντα ανήσυχος και ευαίσθητος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια Πολλά φίλε Λωτοφάγε - σε σένα και όλους όσους αγαπάς! Ομολογώ αν είχαμε ημέρες μόνο για φαγητά και γέρο-παστίτσιους θα ήταν ευκολότερα τα πράγματα. Θα τις τηρούσαμε με μεγαλύτερη άνεση. :)

      Διαγραφή
  7. μα αγαπητε κουνελε, αν ηταν να γιορταζουμε καθε μερα και να ειμαστε καθε μερα ευτυχισμενοι και αγαπημενοι αλλα δεν ψωνιζαμε, θα ηταν παρανομα και θα απαγορευονταν με στρατιωτικο νομο!
    ακου κει, χαρα και καθολου ψωνια; δε συμφερει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διακρίνω έναν ελαφρύ κυνισμό, Γάτα, και απορώ πραγματικά. Δε μπορώ να καταλάβω προς τι αυτή η στάση - και σίγουρα δεν ευθύνεται το κείμενο μου, το οποίο και έγραψα νιώθοντας το πνεύμα της αγάπης να με διαπερνά απ' άκρη σ' άκρη. (χεχε)

      Διαγραφή